Unierzyż jest najstarszą miejscowością na terenie gminy. Po raz pierwszy pisemna wzmianka o nim pojawia się w 1233 roku – nazwa zapisana jest jako „Unezir”. Osadnictwo w tej miejscowości sięga XII wieku. Z tego okresu pochodzi grodzisko, jakie w szczątkowej formie przetrwało do dziś. Było położone na niewielkiej wyspie, leżącej między głównym korytem Wkry i jej odnogą, w pobliżu młyna, przy wschodnim krańcu obecnej miejscowości. Wał otaczający grodzisko miał kształt podkowy o prostych, lekko zaokrąglonych ramionach. Ocalały z niego jedynie dwa fragmenty w części zachodniej oraz północno-zachodniej. Badania archeologiczne wykazały przekładkową budowę wału, z której zachowały się resztki spalonych belek. Odkryto tu bliżej nieznaną drewnianą konstrukcję. Znaleziono tu ceramikę, nóż żelazny i kości zwierzęce.
W tej miejscowości, na cmentarzu parafialnym, znajduje się grób Tomasza Kolbego. Był dowódcą oddziału w powstaniu styczniowym. 5 maja 1863 r. jego oddział (72 powstańców) został zaatakowany przez kolumnę rosyjską płk Wałujewa. Wraz z grupą 17 ochotników Kolbe osłaniał odwrót reszty oddziału, który zdołał się uratować. Nie chcąc oddać się do niewoli, ostatnim pociskiem odebrał sobie życie. Po Tomaszu Kolbem pozostała legenda, którą wykorzystywali inni dowódcy powstańczy, przybierając jego nazwisko jako pseudonim konspiracyjny.
Przez Unierzyż przepływa rzeka Wkra, która w okresie letnim tradycyjnie staje się centrum rekreacji i wypoczynku dla tutejszej miejscowości. W Unierzyżu bardzo chętnie zatrzymują się również kajakarze na krótszy lub dłuższy postój.
