Na północnym Mazowszu w odległości 15 km od Płońska nad rzeką Wkrą leży wieś Królewo. Tradycja miejscowa mówi, iż okolica dzisiejszego Królewa miała być nieprzebytą puszczą, gdzie zjeżdżał często na łowy król Jan III Sobieski. Nad malowniczym brzegiem rzeki rozbijano obóz łowiecki, a dla potrzeb dworu król Jan zapragnął wznieść kościół. Miejscowość gdzie ufundowano świątynię nazwano Królewo. W miejscu gdzie dwór się mieścił, po drugiej stronie rzeki dla uczczenia zwycięzcy z pod Wiednia miejscowość nazwano Sobieski. Nazwa ta zachowana jest do dziś, a tamtejsza osada liczy w tej chwili około kilkunastu domostw gospodarczych. Inna – może mniej romantyczna, ale bliższa źródłom historycznym wersja – powołuje się na pewnego rycerza z domu Idzikowskich, który w XIV w. zbudował kaplicę we wsi Królewo i złożył w niej relikwie św. Zygmunta sprowadzone z Burgundii.
W odrodzonej Polsce od 1918 r. Królewo należało do powiatu płońskiego w województwie warszawskim, niedaleko Sochocina. W czasie okupacji hitlerowskiej, gdy Ciechanów był stolicą rejencji utworzonej z części ziem północnego Mazowsza wcielonych do Rzeszy, w pobliskich wsiach Kuchary Żydowskie i Bolęcin istniał w latach 1940-1941 ciężki obóz pracy. Po wyzwoleniu Królewo pozostawało w województwie warszawskim, po podziale administracyjnym w roku 1975 należy do województwa ciechanowskiego.
Działalność gospodarcza mieszkańców ogranicza się do usług i handlu. Brak przemysłu czyni okolicę oazą spokoju. Przepływająca rzeka Wkra i okalające ją lasy, które stanowią prawdziwą rzadkość mazowieckiego krajobrazu, stwarzają możliwość rozwoju agroturystyki i innych form wypoczynku. Już w chwili obecnej wielu mieszkańców Warszawy, oddalonej jedynie o 55 km, traktuje to miejsce jako swoją bazę wypoczynkowo -rekreacyjną. Ci, którzy tu przyjeżdżają mają możliwość odpoczynku w czystym, nieskażonym środowisku, wśród lasów i nad meandrującą rzeką. Dlatego też władze samorządowe gminy traktują ten kierunek rozwoju jako priorytetowy. Wydzielając nowe tereny pod zabudowę letniskową, dbając o rozwój infrastruktury technicznej i ochronę środowiska.
